Walijska (=deszczowa) wiosna

Zimne dni ogrzane bukowym drewnem.
Na weekend Mich z Marianką śmigają do Polski do Wawy na Pierwszą Komunię Św. chrześnicy Zuzi:

Z ostatnich dni

Jeszcze nie skończyliśmy poprzedniego posta, a już tyle czasu minęło i tyle rzeczy się wydarzyło. Krótkie fotonotki:

Na początek widoczek z Pembrokeshire Coast National Park (Mich znowu jeździ po południowej Walii wszerz i wzdłuż)

Nieocenieni Dziadkowie niestety już pojechali - Mama teraz piszczy cieńko, gdy musi zostać sama w domu z dwiema 'pociechami' ;)

Dziadkowi stuknęły 52 lata - jeszcze co najmniej 48 następnych życzymy i mnóstwa równie cudownych wnuków!

Siku nie siku, pocztę trzeba sprawdzić. Jak widać, za dnia Marian już nie ma potrzeby nosić pampersiaków - ulga, nie tylko finansowa ;)
Natomiast Martusia (wciąż haniebnie nazywana Dzidziusiem) już ładnie siedzi i raczkuje dokąd tylko zechce.

No i któregoś popołudnia staliśmy się prawdziwymi Anglikami - zaczęliśmy kosić trawniki przed i za naszym domem. Niechybnie wkrótce otrzymamy list gratulacyjny od królowej.
Jednak jeszcze coś nieskoszonego gdzieniegdzie się ostało:

A to Polska właśnie

3-tygodniowe wakacje na przełomie kwiecień/maj, nad Biebrzą, finansowane przez RSPB? - proszę bardzo, nieładnie byłoby odmówić ;)
Czas najciekawszy przyrodniczo, jaki się zdarza tylko raz w ciagu całego roku. A teren najlepszy w całej Polszcze w tym właśnie czasie.
Zatem po błogosławieństwie od żony i ucałowaniu dziatków, Michu spakował lornetkę i apart i skoro świt niemal wybiegł z domu.
Jazda i promy przez Danię, Szwecję i Mazury. Wszystko, by pooddychać, naogladać się krajobrazu Podlasia, by nagadać się z ludziskami, co prawdziwym językiem gadają i pożywny chleb jedzą, by pobrodzić boso we wiosennych rozlewiskach pod majowym słońcem.






Ptakami nie bedziemy tutaj zanudzać, zainteresowani znajdą nieco pełniejszą fotorelację na nietylkoptaki.blogspot.com

"Dziadec" czyli Dziadek Andrzej w Walii

We wtorek przyleciał do nas "Dziadec" Andrzej. Świeżo wypoczęty po prawie miesięcznym pobycie w sanatorium w Połczynie Zdroju.

Właśnie się wybieramy nad kanał oraz na "buj buje" czyli do wioskowego parku dla dzieci. Martusia zaliczyła swój pierwszy spacer na przednim siedzeniu naszego podwójnego wózka. Oczywiście nadal w pozycji horyzontalnej.

No tak. Dziadkowie sie huśtają a ja, co ja mam robić?

Byliśmy też nad jeziorkiem gdzie oprócz "kaka"(czyt. kaczuszek) były też...

... koniki , które bardzo lubię, ale tak blisko jak "Musia" i "Majta" nie chciałam być.


Babcia i Dziadek siedzą na ławeczce a Martusia drzemie w foteliku.

Mój nowy nabytek: namiot . Teraz w końcu mogę jechać z Tatą w teren ;)

Gorąco ostatnio. Mama mówi, że trzeba dużo pić jak jest tak ciepło. "Majta" też pije z moją pomocą. W końcu jestem starszą siostrą!

Kiedy Taty nie ma w domu...

Tata (Michał) pojechał na miesiac do Polski. Jest nad Biebrzą już 3 tygodnie, dziczy w terenie i kręci film przyrodniczy z RSPB. A my z Martusią dajemy Mamie nieźle popalić :)
(zdjęcie zrobione 9.04 - w 3cią rocznicę ślubu Rodziców)

Ja("Majanka"/"Mańka"/"Mańkaka") jestem przedstawicielką terrible twos czyli po polsku przeżywam prawdziwy bunt dwulatka. Wszystko mi się nie podoba o czym nieomieszkam głośno powiedzieć albo i nawet krzyczeć. Budzę się nawet po kilkanaście razy w nocy coby Mamie dodatkowych atrakcji dostarczyć. Ale Mama mówi, że i tak jestem kochana.


I nawet od ponad tygodnia nie nosze pieluchy ku uciesze Mamy i "Baci" (która przyjechała do nas jakieś 2 tygodnie temu, by wspomóc Mamę podczas nieobecności Taty).

Buj, buj....

W końcu mam upragnioną piaskownicę! Stawianie bab i wysypywanie piasku na trawę to moja specjalność :)

A moja siostra "Majta"? Jest super!!! Bardzo Ją kocham, cały czas całuje gdzie się da, przytulam, głaszczę i czekam aż się obudzi, bo ona strasznie dużo śpi. Ma już 2 ząbki na dole, więc teraz ma się czym "odgryźć" :) I mimo posiadania ząbków nie chce nic jeść poza mleczkiem od "Musi".

A tutaj moja "Musia" i "Dzidziuś"